De bergdorpen, back to basic
Door: Martin
Blijf op de hoogte en volg Martin en Bep
28 April 2015 | Vietnam, Lào Cai
Dinsdag 28 April,
De hoogst noodzakelijke spullen overgepakt en een lichte rugzak gemaakt voor onze trekking tocht van 2 dagen door de bergen, de grote rugzak kunne we achter laten in het hotel.
Na een lekker Europees ontbijt ( dus een keer geen nasi) staan we om 09.15 uur bij de kerk, wachtend op onze gids Van. Om 09.45 uur is zij echter nog in geen velden of wegen te bekennen dus wat nu? Goede raad is niet zo duur want 2 minuten later vragen er wederom 2 meiskes of zij onze gids mogen zijn voor een trekking tour van 2 dagen. Wij beslissen ter plekke en na wat prijs schermutselingen zijn we erin en gaan wij op pad met Ly en Bao, 2 vriendinnen van elkaar uit een H'Mong dorp. Na 5 minuten haakt Bao af, zij gaat proberen om nog wat spullen te verkopen in op de markt en gaat morgen een dag met ons lopen. Na een goede kilometer lopen schiet Ly tussen 2 huizen, een smal pad bergop in. Nu begint het echte klimwerk en wij stijgen gestaag zo'n 700 a 800 meter. Het landschap in indrukwekkend en schitterend met enorm veel kleurrijke paletten, we kijken onze ogen uit bij al dit fraais, werkelijk fantastisch. We trekken door de bergen en onderweg legt Ly ons alles uit over de bomen, struiken, dieren, planten en gewoontes van de H'Mong mensen.
Na 3 uur wandelen komen wij bij onze lunchgebouw, een mooie barak van golfplaten maar met heerlijk koud drinken.
Na deze copieuze maaltijd ( nasi met een eitje) gaan we weer verder de bergen in en komen rond 16.00 uur aan in het huis van Ly, waar zij woont met haar man, haar schoonouders ( het is de H'Mong traditie dat de jongste zoon/dochter de ouders in huis neemt) en haar 2 dochters van 31/2 jaar en 16 maanden en alles volgens de traditionele Hong manier gebeurd. In mijn ogen leven zij rond het jaar 1800; geen stromend water, 1 peertje, opgewekt via een dorpsgenerator die per dag 4 uur draait,
' s morgens 2 uur en 's avonds 2 uur, een gat in de grond als toilet, slapen op bamboe bedden met daarop een deken, geen verwarming ( 's winters kan het hier vriezen) en midden in de " kamer" een gat in de grond waarin een vuurtje gestookt wordt om te koken.
Tijdens de voorbereidingen van de maaltijd wisselen we veel van gedachte over hun traditionele manier van leven en ons leven, hun dromen en verwachtingen.
Om 18.00 uur gaan we aan tafel met de hele familie en ondertussen is Bao ook aangekomen en eet een hapje mee. Zij en Ly zijn de enige 2 die Engels spreken, geleerd van de toeristen, ondertussen gaat het peertje branden. Het is een heerlijke maaltijd, speciaal voor de Hollandse gasten. Om 20.30 uur liggen we in het mooie bed, met muskietennet en proberen de slaap te vatten.
De hoogst noodzakelijke spullen overgepakt en een lichte rugzak gemaakt voor onze trekking tocht van 2 dagen door de bergen, de grote rugzak kunne we achter laten in het hotel.
Na een lekker Europees ontbijt ( dus een keer geen nasi) staan we om 09.15 uur bij de kerk, wachtend op onze gids Van. Om 09.45 uur is zij echter nog in geen velden of wegen te bekennen dus wat nu? Goede raad is niet zo duur want 2 minuten later vragen er wederom 2 meiskes of zij onze gids mogen zijn voor een trekking tour van 2 dagen. Wij beslissen ter plekke en na wat prijs schermutselingen zijn we erin en gaan wij op pad met Ly en Bao, 2 vriendinnen van elkaar uit een H'Mong dorp. Na 5 minuten haakt Bao af, zij gaat proberen om nog wat spullen te verkopen in op de markt en gaat morgen een dag met ons lopen. Na een goede kilometer lopen schiet Ly tussen 2 huizen, een smal pad bergop in. Nu begint het echte klimwerk en wij stijgen gestaag zo'n 700 a 800 meter. Het landschap in indrukwekkend en schitterend met enorm veel kleurrijke paletten, we kijken onze ogen uit bij al dit fraais, werkelijk fantastisch. We trekken door de bergen en onderweg legt Ly ons alles uit over de bomen, struiken, dieren, planten en gewoontes van de H'Mong mensen.
Na 3 uur wandelen komen wij bij onze lunchgebouw, een mooie barak van golfplaten maar met heerlijk koud drinken.
Na deze copieuze maaltijd ( nasi met een eitje) gaan we weer verder de bergen in en komen rond 16.00 uur aan in het huis van Ly, waar zij woont met haar man, haar schoonouders ( het is de H'Mong traditie dat de jongste zoon/dochter de ouders in huis neemt) en haar 2 dochters van 31/2 jaar en 16 maanden en alles volgens de traditionele Hong manier gebeurd. In mijn ogen leven zij rond het jaar 1800; geen stromend water, 1 peertje, opgewekt via een dorpsgenerator die per dag 4 uur draait,
' s morgens 2 uur en 's avonds 2 uur, een gat in de grond als toilet, slapen op bamboe bedden met daarop een deken, geen verwarming ( 's winters kan het hier vriezen) en midden in de " kamer" een gat in de grond waarin een vuurtje gestookt wordt om te koken.
Tijdens de voorbereidingen van de maaltijd wisselen we veel van gedachte over hun traditionele manier van leven en ons leven, hun dromen en verwachtingen.
Om 18.00 uur gaan we aan tafel met de hele familie en ondertussen is Bao ook aangekomen en eet een hapje mee. Zij en Ly zijn de enige 2 die Engels spreken, geleerd van de toeristen, ondertussen gaat het peertje branden. Het is een heerlijke maaltijd, speciaal voor de Hollandse gasten. Om 20.30 uur liggen we in het mooie bed, met muskietennet en proberen de slaap te vatten.
-
30 April 2015 - 20:20
NicoenThea:
Wauw, hoe basic ook, dit lijkt me wel een van de mooiste ervaringen tijdens jullie reis.
Morgen lezen we wel hoe jullie geslapen hebben en wat jullie lichamen van de klimtocht vinden.
En wat een mooie foto's. Zeker die van de "oude" vrouw bij het Sapa verhaal.
De laatste dagen van jullie reis komt in zicht. Nog veel (wandel) plezier en mooie uitzichten......! -
30 April 2015 - 20:24
Marianne En Rients:
Wat een heerlijke verhalen. Jullie weten wel wat genieten is en wij beleven het mee. Wel op tijd back voor de sixties? Groetjes uit Gomera R&M -
30 April 2015 - 21:23
Irene En Michel:
Pa heeft vanavond ook nasi met een eitje gegeten maar dan gebakken door Mies. Helaas kon ik afgelopen weekend jullie mail met verhalen niet openen maar we proberen het gewoon nog een keer, hij vind het ook leuk om het op deze manier te volgen! Na het laatste verslag zat hij de hele tijd HOI AN te zeggen in de vorm van een grap! Geniet er nog lekker van! Groet van ons. -
01 Mei 2015 - 19:07
Mirjam:
wauw wauw. .wat n ervaring!!!!!! echt gaaf..kan niet wachten op jullie verhalen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
