Naar Perhentian Island

Na ons avontuur op de fiets slapen we deze ochtend lekker uit, een laat ontbijt want om 11.00uur staat de taxi voor ons klaar om ons en een ander Duits koppel naar Kuala Besut te brengen, de havenplaats voor de boot naar Perhentian Island.
We zijn er netjes om 13.00 en boot vertrekt om 13.30 uur, dus nog een 1/2 uurtje tijd om een bordje nasi met een eitje te scoren wat ook nog lukte.
Om 13.30 stappen we in een grote speedboot met 2 motoren van elk 150 pk dus dat wil wel. Nadat de andere 17 passagiers zijn ingestapt ( terwijl het bordje op de boot aangeeft dat er max. 12 passagiers mee mogen) geef de kapitein ( een jong gassie van zo'n 22/23 jaar) een beetje gas om buitengaats te komen. Iedereen is verplicht een zwemvest aan te doen ( zegt ook weer het bord op de boot) maar als je 'm niet aandoet is het ook goed. Eenmaal buiten het haventje gaat de gashandel helemaal open, de neus gaat omhoog en we gaan met een rotvaart richting het eiland, een uurtje varen.
De contouren van de 2 eilanden duiken na zo'n 3 kwartier op, ons resort zit op het grootste eiland, en een kwartier later worden we door een klein sloepje van het resort opgepikt van de speedboot. Eenmaal aan land krijgen we cabin 327, gelukkig met airco en een wapper. Helaas valt de stroom uit als we 2 minuten binnen zijn en ik kijk Beppie al verwijtend aan: heb jij ergens met je vingertjes aangezeten, heb je het nu al voor elkaar?
Het blijkt een algehele stroomstoring te zijn, die we deze 2 dagen nog zo'n 10 keer zullen meemaken.
Eerst ff een drankje nemen ( van het huis) en dan hollen we luid spartelend de zee in.
Je hoort onze lichamen nasissen in het heerlijke koele zeewater. Na een half uurtje spartelen mag ik eindelijk aan mijn zandkasteel en mijn kuil beginnen. Deze vorderen mooi en het wordt een echt bouwwerk ( zonder bouwplan) maar helaas stond-ie iets te dicht bij de vloedlijn......
Na deze domper gaan we maar lekker eten en een kaartje leggen.