Phnom Penh

Phnom Penh

Zondag 5 April s het dan zover, we gaan aan onze reis beginnen. Na een klein ritje in een Nederlandse Tuk Tuk van de jonge kaas, stonden wij en op Schiphol.
Inchecken, de laatste aankopen doen in de Tax Free winkels en op naar G 5 waar een mooie glimmende vogel van Cathy Pacific op ons staat te wachten. Voor de echte fanatiekelingen: de glimmend vogel was een Boeing 777 Dreamliner; nou, van dromen kwam weinig terecht met een licht snurkende buurvrouw naast je en Beppie die ook zachtjes tegen mij aangevallen was tijdens een scherpe bocht naar links.
Na 12 uur vliegen kwam Hong Kong Airport in zicht en ik was blij dat de captain zijn huiswerk goed had gedaan: het vliegtuig moest direct vanaf zee de landingsbaan op, als-ie 30 seconden te laat zou zijn, zou de landingsbaan te kort zijn geweest in verhouding tot zijn snelheid. Maar alles lukte en wij sprongen blij uit het vliegtuig.

Na een wachttijd van 2 uur, 3 controles en een busreis van 15 minuten kwamen wij aan bij het vliegtuig dat ons naar Phnom Penh zou brengen, een vliegtuig wat in Nederland al bij de Hoogovens verwerkt zou zijn tot fietsen voor Z.O. Azië maar wat hier nog vrolijk rondvliegt en met ducktape bij elkaar wordt gehouden. Wonder boven wonder kwamen landen wij toch heelhuids om 10.00uur lokale tijd op de luchthaven van PP waar de temperatuur al 35 graden aanwees.

Na het omkopen van diverse douane agenten lopen we dan om 11.00 uur lokale tijd de aankomsthal uit waar alle Tuk Tuk rijders uit Phnom Penh ons al op stonden te wachten. Na 3 rondjes strootje trekken was Sanor de gelukkige en bracht hij ons, na een toer van 45 minuten van uitlaatgassen snuiven, naar het hotel.
Na al onze spullen af gegeven te hebben bij de receptie gingen wij op pad, als eerste wilden wij het Royal Paleis bezoeken. Heerlijk lopend en zuivere brommerstookolie opnemend was daar het Paleis, een groot omheind terrein aan de rand van de stad.
Nadat wij het hele rondje gelopen hadden vonden wij eindelijk de hoofdingang, deze was echter gesloten, ging pas om 14.00 uur open. Dan toch maar terug om een hazenslaapje te doen, dit slaapje duurde echter tot 19.00 uur, we werden wakker van het hevige onweer.

Het maagwekkertje liep af en dat betekent: op zoek naar een uitspanning om enkele lokale gerechten te proeven. Na een diepe studie van de menukaart welke helaas onleesbaar was voor ons gewone Hollanders, koos Beppie kip ( wat kan er mis gaan met kip?) en ik koos voor de plaatselijke biefstuk.
Beppie kreeg een heerlijk bordje met stukjes kip, inclusief botjes en ik kreeg heerlijke biefstuk, inclusief een 1/2 liter olie en dat allemaal voor 5 Eutjes, niet gek.
Naderhand verder op zoek naar een leuke tent voor een afzakkertje of 2, komen op het dak van een backpackershostel terecht met goed muziek en lekkere cocktails.
Kunnen we lekker slapen.