Het zuidelijkste puntje

Zondag 9 Februari,

Na een goede nachtrust en een lekker ontbijtje in de heerlijke ochtendzon, gemaakt door onze gastvrouwen Honey en Barbara, gingen wij het Walker Bay Cliff Path lopen, een 5 km. lang pad langs de rotskust met mooie vergezichten en een verkoelend briesje.
Na deze ochtendgymnastiek op weg naar Cap Aghulas, het meest zuidelijkste puntje van Zuid-Afrika. Na een mooie tocht kwamen wij onder de vuurtoren uit.
Een kilometer verderop was dan het werkelijke punt waar de Indische en Atlantische oceaan samenkomen. Een mooi plankenpad bracht ons er heen.
Het enige dat je er van ziet is een mooi gedenkteken dat het daar ook is, anders zou je er zo voorbij lopen.
Een leuke belevenis.

Na een lekkere lunch van vis ( hoe kan het anders, wij aten yellow tail) toetsten wij onze eindbestemming van die dag in: Swellendam, 128 km verderop.
De natuur is hier werkelijk betoverend mooi, maar de weg naar het dorp was oersaai, lange rechte stukken van zo'n 50 km, waar je maar 6 auto's onderweg tegenkomt.

Na een bezoekje aan de lokale VVV konden wij kiezen uit ca. 50 B & B's, de meeste gelegen in de Voortrekkerstraat. Wij kozen een hele oude uit: Eliana's. Het gebouw stamt uit 1850, dus je kan wel raden hoe luxe het hier was, maar wij zijn voor bijna alles in.
Het leven in Swellendam is na 17.00 uur uitgestorven, ik weet niet hoe het voor 17.00 uur is, maar het lijkt mij het zelfde; er is geen bal te beleven.
Er zijn in totaal 4 restaurants en die waren allemaal fully booked, geen wonder.
Dus op naar de lokale supermarket, waar we net op tijd waren voor de laatste 4 glibberige worstjes en een pakkie oud brood, maar honger maakt rauwe bonen zoet.

Na deze copieuze maaltijd nog wat relaxen, plannen aanpassen en dan lekker slaap.